verhaaltje uit Indonesie

Zo, alweer even geleden dat ik wat heb geschreven over mijn whereabouts. Terwijl de regen hier non stop doortikt is het tijd voor een verhaaltje. Dus bij deze:

24 t/m 26 januari
Na de taalcursus te hebben afgerond vertrokken we richting Pancitan. Een heerlijk weekendje weg met een fijne groep mensen met wat drankjes en veel gelach net voordat we allen richting het veld zouden vertrekken. Na het gehele weekend op een surfplank te hebben gestaan was ik zo rood als een garnaal en sliep ik een paar nachten slecht, maar dat gaf niks. Daar heb ik mijn eerste aardbeving gevoeld: een heen en weer schuddend bankje en het epicentrum in de zee. Wat een gek gevoel is dat zeg! Terwijl ik trots was op mijn eerste aardbeving-belevenis ging de rest van de Javaneze bevolking gewoon verder met hun dagelijks doen en laten. Maargoed: Niets is fijner dan sunsets, lekker eten en leuke mensen. Nu zijn we allen klaar voor het veldwerk!

27 januari t/m 3 februari
Mijn laatste week in Yogya! Ik was stiekem toch best wel gewend geraakt aan mijn eigen wc en douche, maar al snel zouden we afscheid moeten nemen. Ik heb de week gespendeerd bij een hari krishna pura (tempel) en mijn Nederlandse matties.
Vrijdagavond een avondje wezen clubben (ja echtwaar, ik ja) na een dagje hairspa, shoppen en al die andere dingen waar vrouwen zich fijn van gaan voelen. Het was toen Chinees nieuwjaar. Geen idee hoe ze het nu echt vieren in Yogya maar die club was beter dan verwacht. Een club is wel iets anders dan in Nederland. Je koopt een fles drank en je krijgt een tafel en ik kan je wel zeggen: dan is het leven toch een feestje.
In het weekend ging ik nog een nachtje richting Klaten voor het dertienjarig bestaan van een pura. Dit bleek een groot ritueel te zijn met meer dan 100 Hindoe's. Wat nou geen Hindoe's in Java! Meer dan genoeg te vinden. Ik leerde enkele belangrijke mensen kennen en kreeg door hoe complex het systeem van Hindoeisme voor jeugd wel niet was.
Na nog twee nachtjes in mijn bed te hebben vertoefd en een zware inpakmiddag (ja, ik heb te veel kleding bij mee) kon ik beginnen aan mijn tijd in Klaten.

4 februari - nu
Klaten. Ik werd gebracht door Mas Yusuf, een docent aan de Universitas Gadjah Mada. Na wat zware tassen te hebben uitgepakt keek ik eens goed om me heen. Oh wat een rust! Geen uitlaatgas-geur om je heen of het constante geluid van brommers, slechts wat hanen, koeien en moskees (overigens in Yogya ook in overvloed) die je 's nachts wakker kunnen houden. De vriendelijkheid van Javanese mensen is goud waard. Ze blijven je eten voeren tot je er bij neer valt en vragen dan nog twee keer of je echt niet meer wilt. Ook kreeg ik mijn eerste warme douche in meer dan een maand!
De omgeving hier is erg mooi. Als ik de deur uit loop zie ik rijstvelden (en wat koppen die omdraaien bij het zien van een blond lang mens in hun dorpje).
Op woensdag ben ik begonnen met de Engelse les, wat een waar succes blijkt te zijn. Op de eerste dag kwamen 10 kinderen langs en dag twee waren het er al 20. Ik gaf ze huiswerk mee om twee zinnen te maken en zei dat er maandag weer een les zou zijn. Vandaag stonden ze echter weer braaf te wachten toen we terugkwamen van een interview ergens anders in Klaten. Het waren er deze keer geen 20, maar 35. We moesten de les verdelen: 20 uit elementairy school en 15 uit junior school. Tijdens de pauze vragen ze me om foto's en handtekening, wat me een gek gevoel geeft. Waarom een handtekening? Maar populair is de les zeker.
Het voelt goed om iets voor de kinderen te doen, alhoewel het veel tijd in beslag neemt. Verder ben ik druk bezig met interviews en sociale meetings van Hindoe's die vaak 's avonds zijn. En morgen, je raadt het al: engelse les in de pura. Hopelijk zijn er ook jongeren en kan ik met een van de creatieve methodes aan de slag. Ik ben wel wat nerveus, want mijn research partner en Nur (het meisje waar ik nu bij woon) zijn er niet. Dus een goede test van mijn Bahasa Indonesia.

Volgende week ga ik voor een nachtje terug naar Yogyakarta. Daar hoop ik mijn nog niet uitgewerkte veldnotities te kunnen uitwerken en ga ik genieten van een lange douche en een zacht bed.

Ondanks mijn keiharde bamboe bed en ietswat beurse lijf slaap ik weldegelijk goed en geniet ik hier van in de verte staren (altijd fijn), rust en fijne en gastvrije mensen. Ik hoop dat alles goed gaat in het koude Nederland!

Liefs, Fenna