Studeren studeren studeren en fijn weekendje
Blijf op de hoogte en volg Fenna
14 Januari 2014 | Indonesië, Jogjakarta
01-01-2014 t/m 14-01-2014
Zo. Toch maar eens wat delen over de eerste weken in Indonesië.
Mijn tocht begon op 1 januari. Na 11 uur vliegen kwam ik aan in Guangzhou, China. In het vliegtuig hadden we (Ayla, Bastiaan en ik) een maatje gevonden die een maandje door Indonesië ging reizen met zijn vriendin en die ook wat leuks van de tien uur durende overstaptijd wilde maken. Omdat Chinees wat verwarrend is namen we een verkeerde afslag waardoor we ineens in plaats van buiten het vliegveld ons midden in de tax-free shopping place bevonden. Dit was niet echt het plan, dus vroegen we aan een vrouw of het mogelijk was om naar buiten te gaan. Zij vertelde ons dat omdat we langs de douane zijn geweest het niet meer mogelijk is om het vliegveld te verlaten. Gelukkig lieten we ons door 1 nee niet het veld uit slaan en na nog twee keer vragen sleurde een lieve medewerkster ons terug naar de douane, zorgde voor wat leuke nieuwe stempels in mijn paspoort en waren we een stapje dichter bij de buitenwereld. Helaas was dit nog niet het einde van onze zoektocht. Je kunt namelijk nergens op dat vliegveld Yuan pinnen. Dus betaalden we de veel te hoge rente voor money exchange, zochten we nog zo'n uur naar kluisjes en hophop we waren op weg naar de metro. Eenmaal uit de metro kwamen we terecht in een geweldig parkje. Twee oudere Chinese dames kwamen aangerend met een kopje gember thee en ik waande me in de wereld van Chinese schoonheden zoals tempels, spelletjes, dansen in het park en rochelende oude mannetjes die in een cirkeltje om ons heen teratorium afbakende. Daar op die plek besloot ik dat ik dit jaar nog terug moet om wat meer van China te ontdekken.
Nu goed. Verder met de reis. Na het geweldige stukje 'wow' te hebben meegemaakt had ik nog een reisje van zo'n 5 uur voor de boeg om aan te komen in Jakarta. We namen een blue bird taxi naar een contactpersoon van Bastiaan waar ik heerlijk heb geslapen. Omdat de reis toch iets vermoeiender was dan verwacht (28 uur is best killing) besloten we nog een dagje extra in Jakarta te vertoeven. First things first. Eerst een treinticket naar Yogyakarta boeken. Hier kregen we te maken met de Indonesische bureaucratie, die voornamelijk bestaat uit rijen en nog meer rijen. Na zo'n 2,5 uur bezig te zijn geweest hadden we het treinticket bemachtigd en konden we een richting Kota. Kota is het centrum van Yogyakarta. We kwamen terecht op een mooi pleintje vol met VOC-geschiedenis en veel jongeren. Hier hebben we een heerlijk avondje rondgehangen.
Zaterdag: De treinreis van 8 uur naar Yogyakarta liet me kennis maken met rijstvelden en vulkanen (awesome). Een pick-up service naar ons appartementje en ik was eindelijk daar! Dinsdag vertrokken uit Nederland en zaterdag op de plaats van bestemming. Mijn appartementje is fijn, klein en perfect. 's Nachts kennis gemaakt met de iets wat krakende stemmen die oproepen tot gebed (moskee's everywhere). Maar ik ben er nu zo aan gewend dat ik het nog nauwelijks hoor. Maandag begonnen aan de Bahasa Indonesia cursus aan de Universitas Gadjah Mada. Mijn week bestond voornamelijk uit lopen (elke dag 30 min heen en 30 min terug), les en terug om te studeren.
Vrijdag zorgden wat Antropologie-docenten voor een fijn dagje uit om langs alle onderzoeksvelden te gaan. Ik ben van plan om aan het einde van de maand naar Klaten te vertrekken, maar omdat ik nog niet wist waarheen werd dat gebied helaas overgeslagen. Wel zijn we naar Mount Merapi geweest. In 2010 was daar een grote vulkaan uitbarsting waar veel mensen zijn overleden. Nu kent de berg een aanzicht van zandmijnen met veel mensen die hun geld verdienen aan het weghalen van grote happen uit de vulkaan. Ze zijn al erg diep, maar na wat jaren zie je nog steeds stoom van het gesteente afkomen. Volgende bestemming was een archief voor art in Yogyakarta. Daarna naar het strand. Voor het eerst in mijn leven zag ik een zwart strand (vanwege het stof van de vulkaan Merapi). Na een eerste heerlijke sessie catfish en de Indonesische versie van Calamares met je handen eten gingen we naar een Rockabilly avond ter eren van de verjaardag van Elvis Presley. De vetkuiven, cello's en excentrieke personen vlogen me om de oren. Hier en toen bedacht ik me dat ik het hier nog wel even zal volhouden.
Zaterdag stond een toeristisch uitje op de planning. Borobudur: je weet wel die mooie grote Boeddhistische tempel. Eerst zouden we nog langs een cancer awareness fundraiser gaan vanwege een onderzoek van een van de meiden. Dit bleek een waar feest voor de ogen te zijn, want het werd uit eindelijk dansen en wat drankjes drinken en dat alles voor het goede doel. Na veel te lang rond te hebben gehangen wilden we met onze gehuurde auto richting Borobudur. Achter ons stond een auto en na wat te hebben rondgevraagd werd ons verteld dat we ook wel rechtdoor konden. Luid meezingend onder het genot van Canned Heat gingen we op weg. Ineens een enorme klap. Ik gillen, als enige natuurlijk. Bleek dat de weg vol met gigantische stenen zitten. De auto uit, aan allebei de kanten geluid uit de rijstvelden (beestjes, iewh) en wandelen maar. Putri, onze heldin in het entertainen van Nederlandse studentjes, langzaam achter ons rijdend. Toen we eenmaal aankwamen in Borobudur bleek dan ook dat ze een schitterende locatie voor ons had uitgezocht recht naast een riviertje. Na wat late drankjes, gitaargetingel en gezang gingen we veel te laat naar bed. Anderhalf uur later ging de wekker weer en stonden we op om de zonsopgang vanuit een berg bij Borobudur te bekijken. De klim viel wat tegen, maar eenmaal boven bleek het een adembenemend mooi uitzicht te zijn op een tempel waar ik al enige tijd van droom die in het echt te zien. Nog napuffend pakte ik mijn kamer erbij en schoot wat foto's. Volgende bestemming: Borobudur Candi (tempel). Nieuwsgierig stapte ik terug in de auto en reden we richting de tempel. Met mijn sarong om mijn middel geknoopt beklom ik de treden van de tempel. En wow, wat viel het tegen. Mensen, heel veel mensen. Mensen die op de foto wilden, mensen die je achterna renden. Ik zocht een rustig plekje voor mezelf, maar waar ik ook ging zitten mensen kwamen vragen om een foto. Ik had het me iets mee rustgevend ingeschat. Ha! Dus maar snel weg daar. Terug richting ons idyllisch hutje. Daarachter bevond zich een park en we gingen wat liggen vanwege het slaap te kort. Maar het weekend was nog niet voorbij! Ik moest nog gaan raften. Na een veiligheidsinstructie klommen we de bootjes in. De andere boot viel na twee stevige strominkjes om en er werd ons verteld dat we er ook in mochten springen. Heerlijk! Later in de tocht begon er een tropische regenbui wat een erg tof effect had met de mooie omgeving waarin we ons waanden. Awesome weekend!
Nu is de week weer begonnen. Vandaag was het een nationale feestdag en heb ik wat bijgeslapen en geleerd voor mijn onderzoek. Sinds gisteren heb ik een slaapplek gevonden voor de komende twee maanden in Klaten en deze week staan wat eerste interviews gepland voor mijn onderzoekje. All is well!
Liefs, Fenna
Zo. Toch maar eens wat delen over de eerste weken in Indonesië.
Mijn tocht begon op 1 januari. Na 11 uur vliegen kwam ik aan in Guangzhou, China. In het vliegtuig hadden we (Ayla, Bastiaan en ik) een maatje gevonden die een maandje door Indonesië ging reizen met zijn vriendin en die ook wat leuks van de tien uur durende overstaptijd wilde maken. Omdat Chinees wat verwarrend is namen we een verkeerde afslag waardoor we ineens in plaats van buiten het vliegveld ons midden in de tax-free shopping place bevonden. Dit was niet echt het plan, dus vroegen we aan een vrouw of het mogelijk was om naar buiten te gaan. Zij vertelde ons dat omdat we langs de douane zijn geweest het niet meer mogelijk is om het vliegveld te verlaten. Gelukkig lieten we ons door 1 nee niet het veld uit slaan en na nog twee keer vragen sleurde een lieve medewerkster ons terug naar de douane, zorgde voor wat leuke nieuwe stempels in mijn paspoort en waren we een stapje dichter bij de buitenwereld. Helaas was dit nog niet het einde van onze zoektocht. Je kunt namelijk nergens op dat vliegveld Yuan pinnen. Dus betaalden we de veel te hoge rente voor money exchange, zochten we nog zo'n uur naar kluisjes en hophop we waren op weg naar de metro. Eenmaal uit de metro kwamen we terecht in een geweldig parkje. Twee oudere Chinese dames kwamen aangerend met een kopje gember thee en ik waande me in de wereld van Chinese schoonheden zoals tempels, spelletjes, dansen in het park en rochelende oude mannetjes die in een cirkeltje om ons heen teratorium afbakende. Daar op die plek besloot ik dat ik dit jaar nog terug moet om wat meer van China te ontdekken.
Nu goed. Verder met de reis. Na het geweldige stukje 'wow' te hebben meegemaakt had ik nog een reisje van zo'n 5 uur voor de boeg om aan te komen in Jakarta. We namen een blue bird taxi naar een contactpersoon van Bastiaan waar ik heerlijk heb geslapen. Omdat de reis toch iets vermoeiender was dan verwacht (28 uur is best killing) besloten we nog een dagje extra in Jakarta te vertoeven. First things first. Eerst een treinticket naar Yogyakarta boeken. Hier kregen we te maken met de Indonesische bureaucratie, die voornamelijk bestaat uit rijen en nog meer rijen. Na zo'n 2,5 uur bezig te zijn geweest hadden we het treinticket bemachtigd en konden we een richting Kota. Kota is het centrum van Yogyakarta. We kwamen terecht op een mooi pleintje vol met VOC-geschiedenis en veel jongeren. Hier hebben we een heerlijk avondje rondgehangen.
Zaterdag: De treinreis van 8 uur naar Yogyakarta liet me kennis maken met rijstvelden en vulkanen (awesome). Een pick-up service naar ons appartementje en ik was eindelijk daar! Dinsdag vertrokken uit Nederland en zaterdag op de plaats van bestemming. Mijn appartementje is fijn, klein en perfect. 's Nachts kennis gemaakt met de iets wat krakende stemmen die oproepen tot gebed (moskee's everywhere). Maar ik ben er nu zo aan gewend dat ik het nog nauwelijks hoor. Maandag begonnen aan de Bahasa Indonesia cursus aan de Universitas Gadjah Mada. Mijn week bestond voornamelijk uit lopen (elke dag 30 min heen en 30 min terug), les en terug om te studeren.
Vrijdag zorgden wat Antropologie-docenten voor een fijn dagje uit om langs alle onderzoeksvelden te gaan. Ik ben van plan om aan het einde van de maand naar Klaten te vertrekken, maar omdat ik nog niet wist waarheen werd dat gebied helaas overgeslagen. Wel zijn we naar Mount Merapi geweest. In 2010 was daar een grote vulkaan uitbarsting waar veel mensen zijn overleden. Nu kent de berg een aanzicht van zandmijnen met veel mensen die hun geld verdienen aan het weghalen van grote happen uit de vulkaan. Ze zijn al erg diep, maar na wat jaren zie je nog steeds stoom van het gesteente afkomen. Volgende bestemming was een archief voor art in Yogyakarta. Daarna naar het strand. Voor het eerst in mijn leven zag ik een zwart strand (vanwege het stof van de vulkaan Merapi). Na een eerste heerlijke sessie catfish en de Indonesische versie van Calamares met je handen eten gingen we naar een Rockabilly avond ter eren van de verjaardag van Elvis Presley. De vetkuiven, cello's en excentrieke personen vlogen me om de oren. Hier en toen bedacht ik me dat ik het hier nog wel even zal volhouden.
Zaterdag stond een toeristisch uitje op de planning. Borobudur: je weet wel die mooie grote Boeddhistische tempel. Eerst zouden we nog langs een cancer awareness fundraiser gaan vanwege een onderzoek van een van de meiden. Dit bleek een waar feest voor de ogen te zijn, want het werd uit eindelijk dansen en wat drankjes drinken en dat alles voor het goede doel. Na veel te lang rond te hebben gehangen wilden we met onze gehuurde auto richting Borobudur. Achter ons stond een auto en na wat te hebben rondgevraagd werd ons verteld dat we ook wel rechtdoor konden. Luid meezingend onder het genot van Canned Heat gingen we op weg. Ineens een enorme klap. Ik gillen, als enige natuurlijk. Bleek dat de weg vol met gigantische stenen zitten. De auto uit, aan allebei de kanten geluid uit de rijstvelden (beestjes, iewh) en wandelen maar. Putri, onze heldin in het entertainen van Nederlandse studentjes, langzaam achter ons rijdend. Toen we eenmaal aankwamen in Borobudur bleek dan ook dat ze een schitterende locatie voor ons had uitgezocht recht naast een riviertje. Na wat late drankjes, gitaargetingel en gezang gingen we veel te laat naar bed. Anderhalf uur later ging de wekker weer en stonden we op om de zonsopgang vanuit een berg bij Borobudur te bekijken. De klim viel wat tegen, maar eenmaal boven bleek het een adembenemend mooi uitzicht te zijn op een tempel waar ik al enige tijd van droom die in het echt te zien. Nog napuffend pakte ik mijn kamer erbij en schoot wat foto's. Volgende bestemming: Borobudur Candi (tempel). Nieuwsgierig stapte ik terug in de auto en reden we richting de tempel. Met mijn sarong om mijn middel geknoopt beklom ik de treden van de tempel. En wow, wat viel het tegen. Mensen, heel veel mensen. Mensen die op de foto wilden, mensen die je achterna renden. Ik zocht een rustig plekje voor mezelf, maar waar ik ook ging zitten mensen kwamen vragen om een foto. Ik had het me iets mee rustgevend ingeschat. Ha! Dus maar snel weg daar. Terug richting ons idyllisch hutje. Daarachter bevond zich een park en we gingen wat liggen vanwege het slaap te kort. Maar het weekend was nog niet voorbij! Ik moest nog gaan raften. Na een veiligheidsinstructie klommen we de bootjes in. De andere boot viel na twee stevige strominkjes om en er werd ons verteld dat we er ook in mochten springen. Heerlijk! Later in de tocht begon er een tropische regenbui wat een erg tof effect had met de mooie omgeving waarin we ons waanden. Awesome weekend!
Nu is de week weer begonnen. Vandaag was het een nationale feestdag en heb ik wat bijgeslapen en geleerd voor mijn onderzoek. Sinds gisteren heb ik een slaapplek gevonden voor de komende twee maanden in Klaten en deze week staan wat eerste interviews gepland voor mijn onderzoekje. All is well!
Liefs, Fenna
-
14 Januari 2014 - 17:53
Sinja:
Leuk om zo over je eerste week te lezen, en zo te zien heb je het goed naar je zin :) leuk! -
14 Januari 2014 - 18:47
Wilma:
Hee lieve Fenna, wat een leuk verslag en wat fijn dat je al een adres in Klaten hebt gevonden! Veel succes met het leren en veel plezier<3 xxxx -
14 Januari 2014 - 19:43
Esther:
He Fen, leuk stukkie tekst :) had je nog wat een mn chinese centjes? Veel plezier daar en zo te zien vermaak jij je uitstekend!!! Werkt je iphoney al?? kuss Esther
-
14 Januari 2014 - 20:43
Lotte:
Het klinkt allemaal zo tof Fen! En heel fijn om te lezen dat t zo goed met je gaat, kus jezus xxxxx -
14 Januari 2014 - 21:09
Jan:
heeee meissie, schitterend reisverslag van je eerste week. geniet van elke minuut. Gr. jepa -
14 Januari 2014 - 23:02
Tiny:
Lieve Fenna, een mooi verslag, lekker genieten lieverd groetjes Tiny -
14 Januari 2014 - 23:38
Marcella:
Nice! lekker bezig :D -
15 Januari 2014 - 09:47
Marikus:
Mwaw wat een belevenissen Fenna, het lijkt 1 groot feest. Maak maar veel foto's daar kan je een boek mee vullen samen met je herinneringen van deze reis. Fijn dat ik mag meegenieten, ik ben benieuwd naar meer. Kus van je tante. -
15 Januari 2014 - 12:48
Marian Los:
Klinkt allemaal als veel genieten.een belevenis voor je leven. Groetjes!!!!!xxx -
06 Februari 2014 - 09:09
Marike:
Dag lieve Fenna,
ik ben heeeeeeeeel benieuwd naar een vervolg verhaal over hoe het met je gaat.
Kus van Marike.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
